Έξω από το χωριό, στα ανατολικά πάνω σε μια βουνοπλαγιά, βρίσκεται κτισμένο το ξωκλησάκι των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης. Είναι κτίσμα του 1950. Τετράγωνο μικρό και απέριττο εκκλησάκι, κεραμιδοσκέπαστο. Φιλοξενεί γύρω στους 80 – 100 πιστούς. Είναι πετρόκτιστο εκκλησάκι και στο πλάι του δεσπόζει το καμαρωτό καμπαναριό του. Εσωτερικά είναι απλό. Το εικονοστάσι είναι μαρμάρινης κατασκευής από μωσαϊκό και χαρακτηρίζεται πολύ απλό και φτωχικό. Η εικόνα η οποία είναι αφιερωμένη στους Αγίους, κατασκευής του 1949, βρίσκεται τοποθετημένη σε ειδικό προσκυνητάρι στην δυτική πλευρά του ναού. Το ξωκλησάκι λειτουργείται δύο έως τρεις φορές τον χρόνο. Πανηγυρικά γιορτάζεται στις 21 Μαΐου, όπου γίνεται και η λιτάνευση της Άγιας εικόνας των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης.

Στους πρόποδες της βουνοπλαγιάς υπάρχει ένας ποταμός. Εκεί βρίσκεται ένα τετράγωνο μαρμάρινο κτίσμα (τζιούρη), στο οποίο εκεί έκαναν πολύ παλιά οι κάτοικοι της κοινότητας την λειτουργία τους. Έδεναν σενδόνια από το μαρμάρινο τετράγωνο κτίσμα μέχρι τα κοντινά ελαιόδενδρα, έχοντας ως κέντρο δυο παρευρισκόμενους βράχους, οι οποίοι χρησιμοποιούντο ως η Αγία Τράπεζα και μέσα στο μαρμάρινο κτίσμα να βρίσκεται ο ιερέας να ψάλλει. Απ’ έξω από αυτό, στον περιτριγυρισμένο χώρο δηλαδή, οι πιστοί στέκονται και παρακολουθούν τον ιερέα.
Μέχρι σήμερα διατηρείται ακόμη το μαρμάρινο αυτό κτίσμα με τις εικόνες των αγίων. Οι χωριανοί φροντίζουν τα καντήλια των Αγίων να είναι συνεχώς αναμμένα.